De winter is een wereld apart…
Met zijn tradities, bekende namen en geschiedenis… Die van Sainte Foy is nauw verbonden met de ontwikkeling van het skiën en de bijna honderd jaar oude skiclub die vroeger Union Sportive La Tarine heette.
“Vroeger waren er geen skiliften. Er werd door de weilanden geskied, waarbij we landweggetjes overstaken op de ski’s. Kinderen pletten al stampend de sneeuw. Er was in die tijd niet veel recreatie, dus zodra we konden, gingen we skiën.”
In 1930 verblijven de eerste ski-pioniers al in de vijftien kamers en de eetzaal van hotel Arpin. De toon is gezet. Als groot skiliefhebber wordt Guy Arpin van 1951 tot 1956 lid van het Franse nationale skiteam, gevolgd door zijn broer Michel Arpin, die van 1956 tot 1966 deel uitmaakt van het Franse skiteam. Hij traint een veelbelovend skitalent: Jean Claude Killy…
De vallei van de Haute Tarentaise, bakermat van het skiën, wordt steeds toeristischer, met de komst van skioorden als Val d’Isère, Tignes, Les Arcs, La Rosière… In december 1990 opent het goed doordachte skioord Sainte Foy Tarentaise en wordt daarmee het “jongste” skioord van de Alpen.
Sainte Foy Tarentaise, een schitterend plekje in de Haute Tarentaise…
… “Dit skioord van de Savoie is een prachtig toevluchtsoord voor ingewijden” … Annie Barbaccia, le Figaro. Feb. 2012.
Sainte Foy ligt midden tussen de bekendste skigebieden van de Tarentaise vallei. Het meest Britse en jongste skioord van de streek wordt gekenmerkt door een kleinschalig karakter en oneindige wintersportmogelijkheden… Ver weg van de grote, drukke skioorden krijgt u hier het gevoel een verscholen plekje te hebben gevonden, dat goed geheim gehouden wordt. Geniet van backcountry skiën in een ongerepte natuur en een verblijf in een typische bergchalet, met eenvoudige luxe en hoogwaardige diensten die u nergens anders vindt. In dit skioord met een traditionele bouwstijl, authentieke gehuchtjes, huizen met schitterende gevels, kapellen en chalets van steen, hout en leisteen hangt een vriendelijke bergsfeer.
Pastoralisme was vroeger een van de belangrijkste activiteiten van Sainte Foy Tarentaise. Ook nu zijn er nog kuddes van koeien en schapen te vinden in de vallon du Clou, op het plateau de la Sassière en in de alpenweiden. In Le Monal kunt u bij een lokale kaasboer de bekende blauwschimmelkaas kopen, gemaakt van rauwe geitenmelk. Deze kaas werd medio 18e eeuw ontwikkeld en wordt nu nog steeds volgens traditionele methoden gemaakt… Neem tijdens uw uitstapjes en wandelingen door de omgeving een kijkje bij de verschillende boerenbedrijven rondom Sainte Foy.
Er zijn maar weinig plaatsjes als Sainte Foy, met zo’n uitgestrekt gebied en breed hoogteverschil. Het laagste punt in Viclaire ligt op 890 meter en de top van de Grande Sassière is 3.746 meter hoog. Sainte Foy Tarentaise bedekt een totale oppervlakte van 11.000 hectare, waarvan zo’n twintig kilometer op de grens met Italië, dat goed bereikbaar is via twee bergpassen, de Col du Mont en de Col du Rocher Blanc.
Tussen de talloze gehuchtjes van Sainte Foy, waarvan de een nog mooier dan de ander, wordt Le Miroir gekenmerkt door zijn huizen met zuilen. De meeste hiervan zijn heel oud, ze worden namelijk voor het eerst genoemd in 1633. Ze werden gebouwd door “communiers” (boeren die de alpenweiden gebruikten) en inwoners van de gehuchtjes. De indrukwekkende zuilen steunen het vooruitstekende deel van het dak en vormen een ruimte met natuurlijke luchtstroom voor de opslag van hooi of hout. Zo liggen de verschillende verdiepingen beschut tegen wind en weer. Dit type huizen is ook te vinden in La Mazure, Montalbert, Le Baptieu, La Thuile en het skioord Sainte Foy zelf.
Le Monal, een parel uit het erfgoed van de bergen, is een authentiek dorp. Het gehucht bestaat uit 18e en 19e eeuwse bergchalets die uitstekend bewaard zijn gebleven. De huizen zijn gebouwd met steen en hout uit de streek. Er is ook veel water te vinden, zoals bij de plassen in het dorp en beekjes die langs de huizen stromen.
Veel van deze berggehuchtjes hebben een eigen kapelletje (24 kapellen in en rond Sainte Foy). De meeste kapellen zijn erg oud en een groot aantal ervan is gerenoveerd. Ze werden gebouwd door “communiers” (boeren die de alpenweiden gebruikten) en inwoners van de gehuchtjes. De Sainte-Brigitte kapel in Le Miroir staat ingeschreven op de lijst van Historische Monumenten.